Dus ik speculeer dat maar heel weinig van jullie tegenwoordig filmcamera’s gebruiken. De paar van jullie die dat zijn, gunstig voor jullie! Deze vernietigende vorm van fotografie is voor mij nog bovennatuurlijk. Ik ben er de laatste tijd weer bijgekomen, langs de zijlijn, en ik vertrouw er ongetwijfeld op dat het me in de regel aanmoedigt als fotografe. Als je beseft dat je geen moment een recensie van je foto kunt krijgen, concentreer je je meer op je structuur, openheid en alle resterende delen van het maken van een foto. De handmatige SLR die ik gebruik, zorgt ervoor dat ik me aanzienlijk harder concentreer, fysiek centreer en blootleg, en hetzelfde aantal mensen heeft zojuist gezegd dat als je een foto overweegt VOORDAT je hem vaak maakt, een sterk verbeterde opname ontstaat. Bovendien zorgt het gebruik van een primair (vaste centrale lengte) brandpunt ervoor dat u zich aanzienlijk meer kunt concentreren!
Je zou een vintage Leica-afstandsmeter uit de jaren ’50 of ’60 kunnen gebruiken, een Japanse spiegelreflexcamera uit de jaren ’80 of ’90, maar het filmmedium blijft eigenlijk zoals voorheen. Zeker, de meer up-to-date camera’s hebben zelfaanpassing en automatische openheid, maar afgezien daarvan is de essentiële cyclus van het gebruik van filmcamera’s in feite het equivalent. Je spant je in, je maakt je verhuizing af, meet het op en krijgt je afdrukken, of zoals meer mensen tegenwoordig doen, laat je ze filteren. Je hebt geen idee wat je tot daarna hebt geschoten
Het voorbereiden van je eigen film kan ook een buitengewoon leuke ontmoeting zijn, vooral als je eenmaal begrijpt wat je doet (en het is eigenlijk niet zo moeilijk, vooral niet bij het omgaan met sterk contrasterende films) – het bespaart bovendien veel geld, omdat fotolabs dat eigenlijk film kan behoorlijk vreemde bedragen in rekening brengen voor het hanteren en afdrukken / controleren van film
Film is er in tal van configuraties, bijvoorbeeld 135 (35 mm) film, die tegenwoordig het meest wordt gebruikt, net als mediumarrangementen (120, 220 enzovoort) die tot nu toe door experts worden gebruikt.
In dit bericht zal ik het hebben over de normale 35 mm-film, wat ik heb gebruikt, en de verschillende soorten, de verschillende merken en verschillende elementen die je zouden helpen onthullen hoe je foto’s echt kunnen verschuiven (en verbeteren) gezien de film die je gebruikt
Het belangrijkste is dat er twee fundamentele soorten films zijn: negatieve film en diafilm (inversiefilm).
Negatieve film is iets dat een groot deel van jullie waarschijnlijk als kind heeft gebruikt, als het op een of andere manier gebeurt. Deze film wordt voorbereid tot ‘negatieven’, waarbij uw foto’s worden weergegeven als een omkering van de typische foto, bijvoorbeeld licht is zwak, zwak is licht. De negatieve film is zowel in toon als in hoog contrast. Schaduwnegatieven worden in sommige gevallen “C41” genoemd – deze naam komt van de bekendste cyclus van het maken van schaduwnegatieven, namelijk C41. Sterk contrasterende film wordt nog steeds … nou ja, film met hoog contrast.